Rzeka Grabowa


HomeDla TurystyWędkarstwoŁowiskaRzeka Grabowa

Rzeka Grabowa

Rzeka Grabowa ma charakter górski. Wypływa z jeziora Łąkie na pojezierzu Bytowskim. Jest to największy dopływ rzeki Wieprzy – wpada do niej niedaleko Darłówka, około 1 kilometra od jej ujścia do Bałtyku. Grabowa ma 71 kilometrów długości. Rzeka ceniona jest przez wędkarzy ze względu na bogactwo ryb łososiowatych. Szczegółnie dobrze łowi się tu pstrągi i trocie. Występują tu również ryby: kleń, lipień, jaź, płoć, leszcz, szczupak, wzdręga, węgorz, łosoś.

Do połowu potrzebne jest pozwolenie, które wykupuje się w biurze w Mielnie (ul. Chrobrego 43) lub na poczcie np. w Darłowie, wypełniając specjalny blankiet. Cennik i dane do przelewu tutaj.

 

Ryby Rzeki Grabowa

 

  • Jaź - mięso smaczne, dość ościste i niezbyt jędrne. Jaź posiada wydłużone i spłaszczone bocznie ciało, linia boczna jest lekko wygięta ku dołowi, płetwa ogonowa głęboko wcięta, głowa mała z wysuwaną paszczą skierowaną ukośnie ku górze. Grzbiet ma kolor szarozielony do szaroczarnego. Boki są jaśniejsze o intensywnym srebrzystym połysku, a brzuch białawy. Płetwy grzbietowa i odbytowa mają niebieskawoszary odcień, natomiast pozostałe płetwy są czerwonawe.

  • Kleń - mięso wodniste, ościste i mało smaczne. kleń to jedna z najczęściej poławianych ryb w polskich wodach. Kleń ma ciało wydłużone i walcowate, lekko spłaszczone bocznie. Łuski są duże, z szarą lub czarną obwódką i tworzą na całym ciele wzór siatki. Ubarwienie grzbietu jest szarobrązowe z zielonym odcieniem, boki są jaśniejsze, często złote, a brzuch biały. Płetwy grzbietowa i ogonowa są szarozielone z odrobiną czerwieni, a płetwy odbytowa i brzuszne pomarańczowoczerwone.

  • Leszcz – mięso tłuste, ościste, delikatne, zawierające sporą ilość kwasów tłuszczowych omega 3 oraz białka, witaminy i minerały. Leszcz ma bardzo mocno bocznie ścieśnione ciało, wysokie w stosunku do długości. Płetwa ogonowa głęboko, chorągiewkowato wcięta. Głowa mała z wysuwaną paszczą skierowaną ukośnie ku dołowi. Kolor grzbietu jest ołowiany, bądź czarny z charakterystycznym zielonym połyskiem. Boki są zdecydowanie jaśniejsze, metaliczne, a brzuch biały i perłowy (u starszych okazów złocisty). Płetwy nieparzyste ciemnoszare, a parzyste jasnoszare.

  • Lipień - lipień ma lekko spłaszczone ciało i małą głowę. Otwór gębowy jest niewielki, z drobnymi zębami, szczęka górna jest nieco dłuższa od dolnej i wysunięta do przodu. Lipień posiada charakterystyczne duże łuski, mocno osadzone w skórze. Lipień zwraca uwagę oryginalnym ubarwieniem – u młodych osobników jest ono srebrzysto-jasnozielone z niebieskawymi plamami na bokach, starsze osobniki wyróżniają się szarozielonym grzbietem, zielonkawymi bokami i białym brzuchem, który w okresie tarła przybiera purpurowy odblask.

  • Łosoś - mięso tłuste i soczyste w kolorze pomarańczowo – różowym. Dorasta do 150 cm długości i 24 kg masy ciała. Łuski drobne oraz mocno osadzone. Charakteryzuje się czerwono-szarą płetwą tłuszczową na grzbiecie. Głowa z wielką i silnie uzębioną paszczą. Młode łososie mają na bokach ciemne i czerwone plamki a dorosłe nieregularne czarne plamy na górnej połowie ciała. Podczas tarła samce zmieniają ubarwienie na czerwonawe a żuchwa przybiera kształt haka. Łosoś jest rybą drapieżną.

  • Płoć - mięso białe, chude, delikatne, bardzo smaczne i ościste. Ciało krótkie i wysoko wygrzbiecone. Głowa krótka, szczęka nieco wysunięta przed mały końcowo położony otwór gębowy. Grzbiet ciemnobrązowy lub szaroczarny z niebieskim lub zielonkawym połyskiem, boki jasnosrebrzyste a brzuch biały. Płetwa grzbietowa i ogonowa są szare w odcieniu czerwonym. Ryby płochliwe i bardzo ostrożne. Żyją w stadach i żerują gromadnie. Niektóre z płoci żerują w morzu a trą się w wodach słodkich. Zjadają zarówno pokarm roślinny jak i zwierzęcy.

  • Pstrąg - bladoróżowe, chude mięso, delikatne w smaku i niezbyt ościste. pstrąg ma ciało o kształcie torpedowatym - ułatwiającym życie w wartkim prądzie rzeki, w zależności od charakteru wody mniej lub bardziej wygrzbiecone i bocznie spłaszczone, z szerokim trzonem ogonowym. Pstrąg ma bardzo zmienne ubarwienie - najczęściej od zielonkawego do brązowawego, zależy od miejsca jego przebywania. Młode osobniki mają duże, wyraźnie niebieskoszare plamy na bokach, natomiast dorosłe liczne, czarne i czerwone kropki oraz żółtobiały lub żółty brzuch. Pstrąg tęczowy ma wydłużone, bocznie nieco spłaszczone ciało o szerokim trzonie ogonowym. Głowa o tępo zakończonym, szeroko wyciętym pysku, podobnie jak ciało i płetwy, usiana jest wieloma, czarnymi plamami i kropkami.

  • Szczupak - mięso białe, jędrne, chude, suche i ościste. Ryba słodkowodna, występująca w Bałtyku przy ujściach rzek. Ciało jest spłaszczone, opływowe. Głowa wydłużona, ze zwężającymi się szczękami i bardzo szerokim spłaszczonym pyskiem. Zęby szczupaka na żuchwie są skierowane do środka i bardzo ostre, szczęka jest ich pozbawiona. Ponadto liczne zęby występują na kości podniebiennej, kościach międzyszczękowych, lemieszu, kości gnykowej oraz łukach skrzelowych. Łuski są dosyć małe, owalne, mocno osadzone w skórze. Linia boczna dobrze rozwinięta, często poprzerywana, posiada dwa lub trzy rozgałęzienia wzdłuż boków. Na głowie znajdują się liczne jamki zmysłowe. Płetwy grzbietowa i odbytowa są przesunięte mocno do tyłu i położone blisko siebie. Ubarwienie zmienne w zależności od warunków środowiska.

  • Troć - mięso tłuste i soczyste, w smaku przypominające mięso z łososia. Grzbiet szarawy lub brązowawy, boki jaśniejsze, a brzuch srebrzysty. Głowa, boki i grzbiet są pokryte licznymi, czarnymi plamkami, które w czasie tarła mają żółtą obwódkę. Płetwa tłuszczowa jest czerwono obrzeżona.

  • Węgorz - białe, dość tłuste, delikatne i niemal bezościste mięso. Długi wężowaty tułów, za otworem odbytowym spłaszczony bocznie, końcowy pysk uzbrojony w kilka rzędów ostrych zębów. Grzbiet jest ciemny, brązowy lub zielony, boki jaśniejsze, brzuch brudnobiały. Przebywa w miejscach ciepłych i obficie porośniętych, o mulistym dnie. Żyje przy dnie a zimę spędza zagrzebany w mule.

  • Wzdręga – Mięso ościste i przez wielu uznawane za niesmaczne. Zewnętrzną budową przypomina płoć, charakterystyczną różnicą jest kolor płetw - jasnoczerwony. Ciało brzany jest wygrzbiecione i ścieśnione po bokach. Otwór gębowy jest wąski, skośnie skierowany ku górze. Grzbiet oraz wierzchnia część głowy są zielonoszare do zielonobrązowych, a boki jaśniejsze o mosiężnym połysku. Płetwy brzuszne, odbytowa i grzbietowa w charakterystycznym, mocnym, pomarańczowym do krwistoczerwonego odcieniu. U nasady w kolorze od brązowawego do szarego.