Morze Bałtyckie
Home • Dla Turysty • Wędkarstwo • Łowiska • Morze Bałtyckie
Morze Bałtyckie
Morze Bałtyckie jest największym łowiskiem w naszym kraju. Z darłowskiego portu praktycznie w każdy dzień tygodnia wypływa na wędkarską przygodę kilkanaście jednostek wędkarskich. Dominującym gatunkiem ryb poławianych przez wędkarzy jest dorsz. Przy odrobinie szczęscia można złowić: troć, belonę oraz płastugi. Morze to również plaże, na których bardzo dynamicznie rozwija się łowienię na grunt – surfcasting. Ta metoda umożliwia złowienie ogromnych leszczy, węgorzy, płoci, jazi, sandaczy, okoni i wielu innych.
Ryby Morza Bałtyckiego
Belona - mięso suche o łagodnym smaku. Pływają w stadach, blisko powierzchni wody, w czasie ucieczki wyskakują ponad wodę. Cechuje się ciemnozielonym bądź ciemnoniebieskim grzbietem. W Bałtyku belonę spotkać można w płytkich przybrzeżnych wodach oraz na otwartym morzu. Belona charakteryzuje się mocno wydłużonym ciałem w kształcie strzały. Wyraźna linia boczna, która przebiega wzdłuż brzucha, głowa podłużna z paszczą w kształcie dziobu wyposażona w rzędy zębów. Belona to typowy drapieżnik polujący blisko powierzchni wody na ławice cierników, śledzi i szprotów oraz drobne zwierzęta wodne.
Dorsz – białe i soczyste mięso o delikatnym i słodkawym smaku, mało ościste. Występuje w wodach o różnym stopniu zasolenia, jeśli jednak jest niskie zasolenie nie ma szansy na przetrwanie. Najczęściej przebywa na głębokościach 220 metrów a czasem nawet 600 metrów. Przeciętna długość ciała dorsza wynosi od 30 cm do 70 cm. Młodsze dorsze występują w płytkich przybrzeżnych wodach a osobniki dorosłe przebywają na otwartym morzu. Dorsz jest łatwo dostępną i pożywną rybą, zaliczany do najważniejszych ryb połowowych.
Flądra – białe, soczyste mięso o łagodnym smaku. Nazywana jest również fląderką. Charakteryzuje się spłaszczoną budową ciała. Dorosłe ryby przez większość czasu spoczywają na dnie morskim na lewym boku oraz poruszają się w tej pozycji. Dlatego też prawe oko znajduje się po lewej stornie głowy. Ryba bałtycka, która w ciągu dnia jest zakopana w piachu a po zmroku intensywnie żeruje. Flądry najczęściej odżywiają się ikrą ryb, małżami i owadami.
Łosoś – mięso tłuste i soczyste w kolorze pomarańczowo – różowym. Dorasta do 150 cm długości i 24 kg masy ciała. Łuski drobne oraz mocno osadzone. Charakteryzuje się czerwono-szarą płetwą tłuszczową na grzbiecie. Głowa z wielką i silnie uzębioną paszczą. Młode łososie mają na bokach ciemne i czerwone plamki a dorosłe nieregularne czarne plamy na górnej połowie ciała. Podczas tarła samce zmieniają ubarwienie na czerwonawe a żuchwa przybiera kształt haka. Łosoś jest rybą drapieżną.
Płoć – chude i białe mięso, dość ościste. Ciało krótkie i wysoko wygrzbiecone. Głowa krótka, szczęka nieco wysunięta przed mały końcowo położony otwór gębowy. Grzbiet ciemnobrązowy lub szaroczarny z niebieskim lub zielonkawym połyskiem, boki jasnosrebrzyste a brzuch biały. Płetwa grzbietowa i ogonowa są szare w odcieniu czerwonym. Ryby płochliwe i bardzo ostrożne. Żyją w stadach i żerują gromadnie. Niektóre z płoci żerują w morzu a trą się w wodach słodkich. Zjadają zarówno pokarm roślinny jak i zwierzęcy.
Sieja – mięso białe, delikatnie tłuste, łatwo odchodzące od nielicznych ości. Objęty okresem ochronnym. Smukłe ciało, łuski większe niż u łososiowatych oraz pełna linia boczna. Sieja kształtem przypomina śledzia. Głowa mała o szpiczastym, często nawet wyciągniętym kształcie nosa, pysku. Wąsko wycięty otwór gębowy sięga do przedniej krawędzi oka. Boki i brzuch białe lub srebrzyście lśniące.
Szczupak – mięso białe, jędrne, chude, suche i ościste. Ryba słodkowodna, występująca w Bałtyku przy ujściach rzek. Osiąga długość do 1,5 m i masę do 10 kg. Okazy ponad 15-20 kg są rzadkie. Łuski są dosyć małe, owalne, mocno osadzone w skórze. Ubarwienie zmienne w zależności od warunków środowiska. Należy do najbardziej drapieżnych ryb, ale nie jest aktywnym myśliwym.
Szprot – mięso ścisłe, soczyste o wyrazistym smaku. Źródło witamin
i mikroelementów. Łatwo pomylić go ze śledziem. Szprot pokryty jest srebrnymi łuskami, które są niebieskawe przy grzebiecie. Cechą charakterystyczną jest szorstka krawędź brzucha. Osiąga długość, w zależności od środowiska i podgatunku, od 10 do 20 cm. Połowy szprota tuż obok połowów śledzia i dorsza należą do największych na Morzu Bałtyckim.
Śledź bałtycki – mięso miękkie, tłuste, wyrazisty smak, dość ościste. Żyje na głębokościach 250 metrów przebywając w dużych grupach. Występuje we wschodniej części Morza Bałtyckiego.
Turbot – białe mięso oraz delikatny smak. Osiąga różne rozmiary zależne od warunków środowiskowych. W Bałtyku znajdują się okazy nawet do 50 cm długości. Głównie występuje w polskiej części Bałtyku. Ciało ryby jest koliste a ubarwienie zależne jest od podłoża.
Węgorz – ryba luksusowa o wybornym białym, delikatnym, jędrnym i soczystym mięsie. Bez ości, ale jest tłusta i ciężko strawna. Osiąga długość od 100 do 150 cm. Przebywa w miejscach ciepłych i obficie porośniętych, o mulistym dnie. Żyje przy dnie a zimę spędza zagrzebany w mule. Samica osiąga nawet do 200 cm długości i wagę do 9 kg a samce są mniejsze i osiągają długość do 60 cm.