Jezioro Marszewo


HomeDla TurystyWędkarstwoŁowiskaJezioro Marszewo

Jezioro Marszewo

Łowisko specjalne Marszewo to malownicze, polodowcowe jezioro, o maksymalnej głębokości 24 m, z piaszczystą plażą, czystą wodą oraz pomostem. Zlewnia jeziora i sam jego zbiornik wykazują wysoki potencjał przyrodniczy. Obszar ten stanowi źródło zasilania w wodę rzeki Marszewki. Występują tu ryby: karp, okoń, lin, krąp, amur, leszcz, szczupak, płoć.

Do połowu potrzebne jest pozwolenie, które można wykupić u skarbnika koła PZW w Postominie.

 

Ryby Jeziora Marszewo

  • Amur - białe, soczyste, jędrne mięso, dość tłuste i średnoościste. Amury swoim wydłużonym, wrzecionowatym, bocznie spłaszczonym ciałem przypominają klenia. Linia boczna przebiega wyraźnie lekkim łukiem od płetwy ogonowej do górnej krawędzi wieczka skrzelowego. Głowa jest dość duża z tępym pyskiem i półdolnym otworem gębowym pozbawionym wąsów. Amur wyróżnia się ciekawym ubarwieniem – jej grzbiet jest ciemnozielony do zielonoczarnego, boki są jaśniejsze, zielonkawe, z kolei brzuch biały pokryty łuskami z ciemnymi krawędziami, tworzącymi oryginalny, siatkowaty rysunek.

  • Karaś - białe, chude, średnioościste i smaczne mięso. Ciało karasia jest silnie wygrzbiecone, krępe i bocznie ścieśnione. Karaś ma ubarwienie brunatnozłociste z zielonkawym połyskiem, brzuch żółtawy lub biały. Płetwy piersiowe i brzuszne przy nasadzie są lekko zaczerwienione. Na trzonie ogona znajduje się charakterystyczna, ciemna plama.

  • Karp - delikatne mięso, dość tłuste, soczyste, o grubych, łatwych do usunięcia ościach. Karpie posiadają wydłużone ciało, bardzo lekko bocznie ścieśnione, linia boczna jest słabo zaznaczona; głowa duża z wysuwaną paszczą wyposażona w cztery małe, krótkie wąsiki. Karp przybiera ciemnobrunatne i żółtobrunatne barwy w zależności od warunków środowiskowych. Otwór gębowy z dwoma małymi wąsikami przy górnej wardze oraz dwoma mniejszymi w kącikach warg.

  • Leszcz – mięso tłuste, ościste, delikatne, zawierające sporą ilość kwasów tłuszczowych omega 3 oraz białka, witaminy i minerały. Leszcz ma bardzo mocno bocznie ścieśnione ciało, wysokie w stosunku do długości. Płetwa ogonowa głęboko, chorągiewkowato wcięta. Głowa mała z wysuwaną paszczą skierowaną ukośnie ku dołowi. Kolor grzbietu jest ołowiany, bądź czarny z charakterystycznym zielonym połyskiem. Boki są zdecydowanie jaśniejsze, metaliczne, a brzuch biały i perłowy (u starszych okazów złocisty). Płetwy nieparzyste ciemnoszare, a parzyste jasnoszare.

  • Lin - smaczne, białe, delikatne mięso o słodkawym smaku i zapachu mułu, ościsty i dość tłusty. Liny mają ciało pokryte drobnymi łuskami jest zwarte i mocno zbudowane o szerokim trzonie ogonowym. Otwór gębowy jest poziomy, a w jego kącikach znajduje się po jednym krótkim i miękkim wąsiku. Grzbiet ma najczęściej ma kolor ciemnozielony lub ciemnobrązowy, boki są jaśniejsze i mosiężnie połyskujące, natomiast strona brzuszna żółtawobiała.

  • Okoń - białe, chude i słodkawe mięso. Ciało wysokie, bocznie spłaszczone. Łuski małe, mocno osadzone w skórze. Pokrywy skrzelowe zakończone ostrymi kolcami, a ich górna krawędź jest ząbkowana. Otwór gębowy duży, przedni, tylna krawędź szczęki sięga do oka. Grzbiet ciemnoszary do oliwkowozielonkawego, boki jaśniejsze. Brzuch biały lub wchodzący w czerwonawy kolor o srebrzystym połysku. Pierwsza płetwa grzbietowa szara z ciemną plamą w tylnej części, druga płetwa zielonkawoszara, lekko przezroczysta, płetwy piersiowe żółtawoszare, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Ubarwienie zmienne w zależności od miejsca przebywania

  • Płoć – mięso białe, chude, delikatne, bardzo smaczne i ościste. Ciało krótkie i wysoko wygrzbiecone. Głowa krótka, szczęka nieco wysunięta przed mały końcowo położony otwór gębowy. Grzbiet ciemnobrązowy lub szaroczarny z niebieskim lub zielonkawym połyskiem, boki jasnosrebrzyste a brzuch biały. Płetwa grzbietowa i ogonowa są szare w odcieniu czerwonym. Ryby płochliwe i bardzo ostrożne. Żyją w stadach i żerują gromadnie. Niektóre z płoci żerują w morzu a trą się w wodach słodkich. Zjadają zarówno pokarm roślinny jak i zwierzęcy.

  • Szczupak - mięso białe, jędrne, chude, suche i ościste. Ryba słodkowodna, występująca w Bałtyku przy ujściach rzek. Ciało jest spłaszczone, opływowe. Głowa wydłużona, ze zwężającymi się szczękami i bardzo szerokim spłaszczonym pyskiem. Zęby szczupaka na żuchwie są skierowane do środka i bardzo ostre, szczęka jest ich pozbawiona. Ponadto liczne zęby występują na kości podniebiennej, kościach międzyszczękowych, lemieszu, kości gnykowej oraz łukach skrzelowych. Łuski są dosyć małe, owalne, mocno osadzone w skórze. Linia boczna dobrze rozwinięta, często poprzerywana, posiada dwa lub trzy rozgałęzienia wzdłuż boków. Na głowie znajdują się liczne jamki zmysłowe. Płetwy grzbietowa i odbytowa są przesunięte mocno do tyłu i położone blisko siebie. Ubarwienie zmienne w zależności od warunków środowiska.

  • Węgorz - białe, dość tłuste, delikatne i niemal bezościste mięso. Długi wężowaty tułów, za otworem odbytowym spłaszczony bocznie, końcowy pysk uzbrojony w kilka rzędów ostrych zębów. Grzbiet jest ciemny, brązowy lub zielony, boki jaśniejsze, brzuch brudnobiały. Przebywa w miejscach ciepłych i obficie porośniętych, o mulistym dnie. Żyje przy dnie a zimę spędza zagrzebany w mule.

  • Wzdręga – Mięso ościste i przez wielu uznawane za niesmaczne. Zewnętrzną budową przypomina płoć, charakterystyczną różnicą jest kolor płetw - jasnoczerwony. Ciało brzany jest wygrzbiecione i ścieśnione po bokach. Otwór gębowy jest wąski, skośnie skierowany ku górze. Grzbiet oraz wierzchnia część głowy są zielonoszare do zielonobrązowych, a boki jaśniejsze o mosiężnym połysku. Płetwy brzuszne, odbytowa i grzbietowa w charakterystycznym, mocnym, pomarańczowym do krwistoczerwonego odcieniu. U nasady w kolorze od brązowawego do szarego.