Brama Słupska w Sławnie
Pierwsze wzmianki o Bramie Słupskiej pochodzą z 1458 roku. Jest budowlą wolnostojącą, usytuowaną na skrzyżowaniu ulic; Basztowej i Skłodowskiej. Usytuowana na północ od rynku, w pobliżu mostu przez Moszczenicę. Obiekt murowany z cegły ceramicznej pełnej, w wątku wendyjskim. Fundamenty wykonane z kamienia polnego. Budynek założony na planie prostokąta ze szkarpami po stronie północnej. W osi głównej znajduje się otwór przejazdu bramnego, zamknięty łukiem ostrym. Elewacje północna i południowa, w czterech górnych kondygnacjach, zdobione są sześcioma smukłymi blendami, zamkniętymi ostrołukowo z opracowanym ślepym maswerkiem. Otwory strzelnicze po latach zostały przebudowane na otwory okienne. W ścianach widoczne są otwory maculcowe. Pierwotny kształt bramy czytelny jest na widoku Lubinusa z 1618 r. W 1738 r. przeprowadzono remont obiektu i przystosowano do potrzeb miejscowego garnizonu wojskowego. W 1816 roku adaptowano bramę na warsztaty wojskowe, a w późniejszym czasie służyła jako magazyn. Na poddaszu zachowało się drewniane koło do nawijania lin i transportu ciężarów. Po zakończeniu II wojny światowej bramę użytkował Związek Harcerstwa Polskiego. W latach 80-tych XX w. brama częściowo była zamieszkiwana. W latach 90-tych XXw. dzięki dotacji z Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej wyremontowano dach i wykonano stolarkę.
Tekst: Miasto Sławno