Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Sławnie

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sławnie

Kościół z XIV wieku został założony na planie prostokąta, z wysuniętym prezbiterium, dobudowaną w późniejszym czasie kaplicą i zakrystią. Wieża świątyni zdobiona jest ostrołukowym fryzem i ornamentem biegnącym pod czterospadowym dachem. Przybudówka północna prykryta jest dachem składającym się z trzech części. Portal zachodni i południowy składa się z pięciu ostrołukowych obramowań ułożonych schodkowo z profilowanej cegły. Kościół został ufundowany w latach 1326-1364 przez księżnę Zofię (żonę Barnima IV) i w początkowym okresie był pod patronatem Joannitów. Najcenniejsze wposażenie światyni - renesansowy ołtarz nie przetrwał II wojny światowej. Został zniszczony wraz z kościołem 7 marca 1945 roku po wejściu do miasta wojsk sowieckich. Po zakończeniu działań wojennych został wyremontowany w latach 1947-1967. Do 1945 roku świątynia była pw. Jana Chrzciciela. Obecne wyposażenie kościoła: ołtarz główny - tryptyk (wykonał o. Rafał Rogatti), stacje drogi krzyżowej - płaskorzeźby (wykonał A. Trzeszkowski), ambona (lata 50-te XX wieku), chrzcielnica z XVIII wieku, misa chrzcielna z XVI wieku, współczesne tablice memoratywne i organy, trzy dzwony żeliwne z lat 20-tych XX wieku, obraz olejny "Obrzezanie" z XVIII wieku.

Tekst: Miasto Sławno